Rad Saveza u ranijem periodu

Šahovski savez Crne Gore (formiran 1949) počev od svog osnivanja radio je organizovano i dobro. U radu je dolazio do izražaja entuzijazam većine njegovih članova, kako klubova, tako i pojedinaca. Sa skromnim sredstvima uspijevao je da servisira ne samo sve obaveze iz redovnog takmičarskog programa, nego i druge razne  manifestacije, koje su doprinijele popularizaciji šaha u mnogim našim gradovima. Održavani su veliki i manji međunarodni turniri (Nikšić, Bar, Titograd, Budva, Cetinje, Herceg Novi), a u periodu od pedesetih do devedesetih godina u Crnoj Gori su boravili mnogi velikani svjetskog šaha. Za doprinos takvom razvoju šaha i ugledu Saveza niko nije stekao finansijsku korist, a najbolji crnogorski šahisti ostavili su svoj najjači pečat na polju sportske moralnosti i lične kulture.

Šahovski savez u samostalnoj državi

Takvo stanje u ŠSCG naslijedili su njegovi novi poslenici na početku ovog vijeka. Kako su, u međuvremenu,  veliki potresi donijeli suštinske promjene u političkom životu na prostorima bivše SFRJ, Crna Gora je, obnavljajući svoju državnost 2006. godine, automatski obezbijedila svom Šahovskom savezu punopravno članstvo u Svjetskoj šahovskoj federaciji (FIDE). Time se bitno promijenio i status ŠSCG u materijalnom smislu, jer je organizacija  nekoliko masovnih i profitabilnih svjetskih takmičenja (kadetskih i omladinskih), povjerena našoj zemlji, što je bila prilika da Savez zaradi,  do tada, nezamisliva sredstva. Da li je već tu počeo da se razvija novi vid šahovskog „entuzijazma” kroz dug i bolan proces transformacije real-socijalizma u kapitalizam, manje je važno, ali je od bitnog značaja da li se taj proces odvijao kroz zakonske okvire. Odgovor na to pitanje očekuje se od našeg Tužilaštva koje je pokrenulo istragu povodom jednog takvog takmičenja iz 2013. godine.

Vuković preporodila ŠSCG

Foto: Boris Pejovic (ND Vijesti)

Zbog velikog nezadovoljstva koje je među šahistima izazvala ta afera, poslije ostvake bivšeg rukovodstva došlo je do priprema za izbornu skupštinu, tokom kojih je veliku podršku upravo od vodećih crnogorskih šahista imala gospođa Angelina Vuković. Pošto su neki klubovi izrazilli želju da mene kandiduju za predsjednika Saveza, ja sam, uviđajući da oni prevashodno rade sa djecom, prihvatio da budem protivkandidat Angelini Vuković, koju pamtim kao darovitu omladinku, a danas poznajem kao dobru menadžerku i suprugu poznatog crnogorskog šahiste.

Na moje, ne znam mogu li reći – iznenađenje, nije ni došlo do izbornog nadglasavanja, jer sam ja u međuvremenu odustao od kandidature zbog vrlo neprijatnog saopštenja koju je grupa igrača, bez imalo stida, objavila u štampi protiv mene. Zato upravo sad, poslije svega što se zbilo na šahovskoj pozornici, želim da čestitam gospođi Vuković na uspjehu koji je ostvarila na polju obnove poljuljanog ugleda crnogorskog šahovskog saveza u očima vodećih zvaničnika svjetske i evropske kuće šaha. Ona je u kratkom periodu, od godinu i po dana, uspjela da ostvari kontakte sa predsjednicima i članovima borda ECU i FIDE, stvarajući tako novu klimu povjerenja između dvije strane, a sve u korist crnogorskih šahista, delegata, sudija, djece i omladine.

Prije nekoliko dana Vuković je podnijela ostavku. Podržali su je njen Upravni i Nadzorni odbor, znajući valjda bolje od onih koji su to posmatrali sa strane, koliko je truda uložila zajedno sa njima, da bi se stvorile osnovne pretpostavke za budući zdrav i uspješan razvoj crnogorskog šaha. Bilo je i nezadovoljnih njenim učinkom u toj prvoj fazi mandata, ali su i oni mogli pokazati više strpljenja i razumijevanja za opšte dobro, koje ima prednost nad pojedinačnim interesima. Šahovski savez je ostvario sve obaveze iz svog programa, a posljednji čin bio je odlazak  selekcije na Evropsko prvenstvo. Na sjednici Skupštine čuli su se prigovori na račun „slabih uslova tokom boravka na Islandu” i „slabe posvećenosti vrhunskim igračima”, ali niko nije precizirao šta to nije valjalo u Rejkjaviku i šta to igrači traže od Saveza.

Poređenja radi, podsjetiću da su članovi olimpijskog tima SFRJ, koji su obično konkurisali za jednu od medalja, imali slabije uslove od članova crnogorske selekcije danas, iako se u bivšoj državi živjelo bolje i šah bio na većoj cijeni.

Mnogi komentari na sjednici uputili su na slabe strane važećeg statuta Saveza, čije su pojedine odredbe suprotstavljene, zbog čega se nameće obaveza da se taj pravni akt doradi ili promijeni. Onda se postavlja pitanje kako je ŠSCG uopšte mogao funkcionisati i kako, na osnovu takvih odredbi, može da se raspravlja o radu njegovih organa.

Uz konstataciju da će odlazak gospođe Vuković biti loš signal za nove pretendente na pomenute funkcije, izražavam zabrinutost da ŠSCG  ponovo klizi ka zoni Sizifovog posla.