Nedavno (20.07.2023.) je u Beogradu u 75. godini preminuo Dragan (Danilo) Šešlija, omladinski prvak Crne Gore u šahu za 1966. godinu i trećeplasirani na omladinskom prvenstvu Jugoslavije (1966.)

Dragan je rodjen u Trebinju 29.07.1948. U Titogradu (sada Podgorica) je proveo djetinjstvo, gdje je završio osnovnu školu (1963.) i Gimnaziju (1967.) sa odličnim uspjehom. Uporedo sa šahom trenirao je i fudbal u Budućnosti, što mu je oduzimalo vrijeme da se više posveti šahovskim takmičenjima. Ipak je veoma brzo napredovao i postao jedan od najboljih šahista-omladinaca Crne Gore, a 1966. je postao i prvak, treći po redu u organizaciji Šahovskog saveza CG, poslije Š. Koristovića (1960-1962) i B. Ivanovića (1963-1965). Na nezvaničnom omladinskom prvenstvu Evrope (Groningen, 1966.) igrao je kao predstavnik Jugoslavije. Bio je nekoliko puta član reprezantacije Jugoslavije (omladinska tabla): SSSR (Budva, 1967., sa Ž. Djukićem i M. Despotovićem), Madjarska (Budapest, 1968., sa B. Vujačićem i D. Perovicem). Igrao je na dva Omladinska prvenstva Jugoslavije: Požarevac (1966.) i Vrnjačka Banja (1967.). U Požarevcu je odlično igrao sa vodećima, ali je bio neefikasan sa igracima iz donjeg dijela, pa je na kraju bio treći sa 9 poena iz 15 partija (1-2. M. Despotović i Ž. Djukić, 4-5. Z. Krnic i M. Fućak). Sledeće godine u Vrnjačkoj Banji je kao jedan od glavnih favorita za prvo mjesto postigao samo polovičan rezultat (8.5 iz 17, prvak je bio M. Fućak sa 12 poena), pošto je većinu (11, uključujući i četiri sa poslednjeplasiranima!) svojih partija remizirao, što nije bilo u duhu njegove igre (možda je ta miroljubivost bila nagovještaj o skorom napuštanju drevne igre). Nastupio je i na jednom seniorskom prvenstvu Crne Gore (Plav, 1965.). Kada se sa porodicom (roditeljima, bratom i sestrom) preselio u Beograd (1967.), učlanjuje se u Šah klub Partizan, ali se potpuno posvećuje studijama na Prirodno-matematičkom Fakultetu i ubrzo sasvim napušta turnirski šah. Zato je na poslovnom planu bio veoma uspješan – stekao je visoke specijalizacije iz oblasti računarskog programiranja i bio asistent-predavač na Rudarsko-geološkom fakultetu u Beogradu. Ali se u svom radnom vijeku nije posvetio nauci nego radu u privredi, gdje je saradjivao sa vodećim svjetskim kompanijama za IT (USA, Japan) u oblasti istraživanja i eksploatacije nafte. Radio je na veoma odgovornim i rukovodećim funkcijama, čak i poslije penzionisanja.

Iza sebe je ostavio suprugu Gordanu, sina Ognjena i unuke Ninu i Anju.

Neka Dragan počiva u miru. Slava mu.

vladimir Cicmil