Raspis takmičenje: WCCC2018_Regulations
Zvanična web strana prevenstva: wccc2018.com

Santiago de Compostela, 03-16. novembar

Živopisni grad na sjeverozapadu Španije ugostio je djevojčice i dječake koji sanjaju o šahovskoj slavi. Glavni grad pokrajine Galicije nalazi se u provinciji Korunja. UNESCO je proglasio Stari grad Santiaga de Compostele svjetskom kulturnom baštinom 1985. Univerzitet “Santiago de Compostela”, osnovan prije oko 500 godina, jedan je od najstarijih u svijetu. Grad je važna destinacija hrišćanskog hodočašća, pored Jerusalima i Rima. Posebna atrakcija je katedrala posvećena apostolu Jakovu Starijem. Svake godine, oko 100000 hodočasnika iz 100 zemalja stignu u katedralu “Santiago de Compostela”, gdje se nalaze posmtni ostaci  sv. Jakova. Popularne su portugalska i Srebrna ruta iz Sevilje, a najpoznatija ruta za Santiago je Francuski put. Često smo susretali umorne ljude koji ispoljavaju neki poseban zanos zbog blizine svetog mjesta. Jedan stariji hodočasnik je potrčao uprkos pozamašnom ruksaku na leđima.

Neki  hodočasnici produže prema gradu  Fisterra, udaljenom 100 km. od Santiaga. To je  najzapadnija tačka Španije i Evrope i nekad, prije otkrivanja Amerike, smatrana je “krajem svijeta”. Tu prestaje evropsko kopno i počinje Atlantski okean. Sjetih se Zuke Džumhura koji je pisao o Juksek-Kaldrmi, “strmom istanbulskom sokaku  i posljednjoj mahali Evrope”. Naravno, riječ je o knjizi “Nekrolog jednoj čaršiji”. Intrigantna su ta mjesta na granici dva svijeta. Danima smo razmišljali o posjeti Fisterri.

Ipak, Peko, Luka, Peter (Lukin otac) i ja, dali smo prednost obilasku katedrale, Servantesovog trga, sa spomenikom u obliku obeliska i fontanom, i uskim ulicama Starog grada. U pasažu pored katedrale, visoki muzičar u narodnoj nošnji frenetično je svirao gajde. Djevojčice i dječaci iz Italije  jednostavno su sjeli na plato ispred katedrale. Sunce je sijalo kao da je ljeto na vrhuncu. Nisu baš pažljivo slušali vodiča. Bilo im je dovoljno što su mladi, lijepi, i što pohode rijetku atrakciju na samom početku života.

Naši dječaci pamtiće Šampionat i po neprestanom druženju sa vršnjacima iz Srbije i Bosne i Hercegovine, koji su takođe boravili u odličnom hotelu “San Lazar”. Sjećaće se fudbalskih nadmetanja u neposrednoj blizini glavnog restorana. I pored buke i opasnosti da se razbije neki prozor, domaćini su bili ljubazni i tolerantni. Igrale su se i blic partije i tzv. atomski šah. Luka je svakodnevno pravio rang liste najboljih drugova. Takva druženja daju posebnu dimenziju ovakvim takmičenjima i ostavljaju nadu da će buduće generacije sa naših prostora  imati više razuma i tolerancije od nekih prethodnih. Jedan mali Španac osjetio je potrebu da mi kaže:”Vaši učenici su divne osobe”. Bucmasti, simpatični Gvatemalac, popeo se na sprat gdje su boravili treneri nakon tek završene partije s Lukom. Iako je pobijedio, želio je da kaže Luki:”Igrao si veoma dobro”. Luka i Peko su u finišu intenzivnije komunicirali sa Azerbejžancima. Malo su se štrecnuli kad saznaše da vicešampion svijeta do osam godina, Azadaliyev Jahandar iz Bakua, radi svakodnevno 6 sati na šahu. Dva sata otvaranja, dva središnjice i dva završnice. Mali Azerbejdžanac je pobijedio na Šampionatu Evrope u Rigi (avgust 2018.), ali je u Santiagu zaostao 1,5 poen za fantastičnim američkim predstavnikom. Yuvraj Chennareddy osvojio je 10,5 poena iz 11 partija!

Šampionat svijeta održavao se u Centru za kulturu, na jednom gradskom brežuljku. U pitanju je neobično arhitektonsko rješenje, karakteristično za Galiciju. Autobusi su dovozili učesnike blizu atraktivnog zdanja, ali nakon toga predstoji oko 300m. pješačenja. Nema sumnje da bi učesnici mnogo više uživali da se nisu suočili sa periodom kišovitog i vjetrovitog vremena. Treće kolo je odloženo jer je vlada Galicije proglasila narančasti alarm. Kiša koja ima čudnu, bočnu putanju, praćena užasno jakim vjetrom, paralisala je grad. Dva dana kasnije, vrijeme je bilo samo za nijansu bolje, ali se, ipak, igralo. Odlazak i povratak na partiju proticali su pod dramatičnim okolnostima, jer je postojala mogućnost da vjetar zaleluja, čak obori djecu. Svi su bili mokri do gole kože. Finiš turnira obilježilo je dijametralno suprotno, sunčano vrijeme.

Nastupila su dva predstavnika Crne Gore; Peko Đurović (do 12) i Luka Drašler (do 10g).

Peko je odlično startovao, zabilježivši tri poena iz četiri partije. Kada je pobijedio ruskog predstavnika Alekseja Grebneva, u četvrtom kolu, pomislili smo da je na pomolu šansa za visoke domete. Možda bi tako i bilo da je uočio sjajnu kombinaciju kojom osvaja pješaka protiv malog  Amerikanca (Arthur Xu, peto kolo). U nastaloj završnici, imao bi objektivno dobijenu poziciju. Cajtnot ga je omeo da kruniše inventivnu igru crnim figurama, čak je poražen. Nakon toga je uslijedio period promjenjive igre. Stvarao je dobre pozicije, ali nije imao koncentracije da ih dovede do logičnog kraja. U posljednjem kolu pobjeđuje italijanskog predstavnika i završava na 6 poena iz 11 partija. Peko je na nedavnom Šampionatu Evrope u Rigi igrao dobro, osvojivši 5,5 poena iz 9 partija. Takođe i u Mamaji 2017. kada je osvojio pet poena iz devet partija. U pravilu je naš najuspješniji predstavnik na velikim takmičenjima. Sada je podijelio 65-87. mjesto (77. zvanično). Utisak je da Peko posjeduje potencijal za ozbiljniji napredak. Potrebno je da mu se omogući rad jedan na jedan, i nephodno, da više pažnje posveti izučavanju završnica. U toj fazi partije pokazao je najmanje samopouzdanja i umijeća na Šampionatu u Santiagu.

Pobijedio je indijski internacionalni majstor D. Gukesh (2457) sa 10 poena. Jedini poraz doživio je u 9. kolu protiv vicešampiona, FM Volodara Murzina (Rusija), koji je osvojio 8,5 poena. Bronzu osvaja  Amerikanac Chasin Nico (8,5), sa kojim se Peko sastao u drugom kolu.

Luka Drašler je bio na pragu pobjede crnim figurama protiv jakog mađarskog predstavnika na startu Šampionata. Čak i u momentu sklapanja remija imao je dobre šanse na pobjedu, ali je cajtnot uticao da prihvati ponudu. Nakon trećeg kola imao je 50%, što predstavlja sasvim solidan start. U naredna tri kola doživljava poraze u izglednim pozicijama. Cajtnot i nedovoljno turnirsko iskustvo kumovali su lošoj seriji. Zatim dobija Španca Hererru i remizira sa slovačkim predstavnikom Samuelom Cervenom.  Propušta u nekoliko navrata dobitak protiv dječaka iz Gvatemale u 9 kolu, na kraju gubi. Na sreću, odlično je zaigrao u finišu, pobijedivši u 10. i 11. kolu. Lukina partija protiv egipatskog predstavnika trajala je pet sati i bila jedna od posljednjih na Šampionatu. Osvaja pet poena iz jedanaest partija, podijelivši 117-143. mjesto (142.). Lukina igra u finišu predstavlja realan osnov da sa optimizmom očekuje buduća velika takmičenja. Trebao bi postepeno popraviti igru u otvaranju i konkretan proračun u središnjici.

U konkurenciji do deset godina pobijedio je Kinez Jin Yueheng sa 9 poena. Srebro osvaja Zhao Erick (USA), takođe sa 9 poena, ali slabijim dodatnim kriterijumima. Bronza pripada Rusu Maksimu Volkovu.

Možemo biti zadovoljni nastupom naših nada u Španiji. Pekine partije trajale su često preko pet sati, Lukine 3-4 sata. Igrali su borbeno, sa izraženom željom za pobjedom. Pokazali jak sportski karakter u samom finišu. Koliko god rezultati, pogotovo igra u finišu, bili ohrabrujući, jasno je da posljednjih godina nismo konkurentni za ozbiljniji prodor prema vrhu. To je naša realnost na velikim takmičenjima za mlade. Možda će upravo Peko i Luka promijeniti taj trend za nekoliko godina.

Milan Draško